Ike/pl
| Ike | ||
 | ||
| Ike widok z orbity. | ||
| Księżyc obiega Duna | ||
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka | 3 200 000 m [Note 1] | |
| Apoapsis | 3 296 000 m [Note 1] | |
| Peryapsis | 3 104 000 m [Note 1] | |
| Ekscentryczność orbity | 0.03 | |
| Inklinacja orbity | 0.2 ° | |
| Argument peryapsis | 0 ° | |
| Długość węzła wstępującego | 0 ° | |
| Anomalia średnia | 1.7 rad (w 0s UT) | |
| Syderyczny okres orbitalny | 65 518 s | |
| 3 d 0 g 11 m 57.9 s | ||
| Synodyczny okres orbitalny | 65 766,7 s | |
| Prędkość orbitalna | 298 - 316 m/s | |
| Najdłuższy czas zaćmienia | 2 153 s | |
| Charakterystyka fizyczna | ||
| Promień równika | 130 000 m | |
| Obwód równika | 816 814 m | |
| Pole powierzchni | 2,1237166×1011 m2 | |
| Masa | 2,7821615×1020 kg | |
| Standardowy parametr grawitacyjny | 1,8568369×1010 m3/s2 | |
| Gęstość | 30 231,777 kg/m3 | |
| Grawitacja na powierzchni | 1,10 m/s2 (0.112 g) | |
| Prędkość ucieczki | 534,48 m/s | |
| Okres rotacji gwiazdowej | 65 517,862 s | |
| 3 d 0 g 11 m 57.9 s | ||
| Prędkość obrotowa gwiazdowa | 12,467 m/s | |
| Synchroniczna orbita | Poza sferą wpływów | |
| Sfera wpływów | 1 049 598,9 m [Note 1] | |
| Charakterystyka atmosfery | ||
| Atmosfera obecna | No | |
| Mnożnik nauki | ||
| Powierzchnia | 8 | |
| Spryskane | N/A | |
| Blisko przestrzeni | 7 | |
| Przestrzeń kosmiczna | 5 | |
| Poprawa | 5 | |
|
| ||
Ike jest jedynym naturalnym satelitą Duny. Posiada strome, skaliste zbocza oraz nie posiada atmosfery. Ike i Duna są w synchronicznej rotacji ze względu na bliskość i wielkość Ike.
Spotkanie z Ike'm jest bardzo prawdopodobne podczas zbliżania się do Duny, gdy trajektoria lotu jest blisko jego płaszczyzny. To dlatego, że sfera jego wpływów jest bardzo wysoka w stosunku do wielkiej półosi jego orbity - w rzeczywistości, żaden inny księżyc w grze nie posiada większego stosunku strefy wpływów grawitacyjnych do półosi wielkiej.
Geostacjonarna orbita nad ike nie jest możliwa wymaga wysokości 1 133,90 km, poza strefą wpływów grawitacyjnych Ike. Jednakże, odkąd Ike i Duna są w rotacji synchronicznej, statek kosmiczny poruszający się po orbicie stacjonarnej wokół Duny będzie widział nieobracającego się Ike'a w stałym punkcie, tak jakby znajdował się na stacjonarnej orbicie Ike'a.
Topografia
Ike jest bardzo skalisty, z kraterami o rozpiętości wielu kilometrów. Najwyższy punkt znajduje się 12.75 km wyżej od najniższego, to daje różnicę 3 razy większą od tej zachodzącej na Mun'ie, mimo iż ten ma promień dłuższy o 54% i posiada 137% więcej powierzchni. Większa różnica wysokości i mniejsza powierzchnia owocują w strome stoki, utrudniające lądowanie. Z tego powodu zaleca się lądowanie w płaskich dnach kraterów.
Układy odniesienia
| Przysp. czasu | Minimalna wysokość |
|---|---|
| 1× | Dowolna |
| 5× | 5 000 m |
| 10× | 5 000 m |
| 50× | 10 000 m |
| 100× | 25 000 m |
| 1 000× | 50 000 m |
| 10 000× | 100 000 m |
| 100 000× | 200 000 m |
Galeria
Ike i Duna.
Ike widziany ze "tracking station".
Mapa topograficzna Ike'a.
Mapa topograficza biegunów.
Mapa topograficzna wysokości zrobiona za pomocą pluginy ISA MapSat.
Zmiany
- Dodano do gry
