Moho/hr

	Moho
	Pogled na Moho iz orbite.
	Planet od Kerbol
	Orbitalne karakteristike
Velika poluos	5 263 138 304 m
Apoapsis	6 315 765 981 m
Periapsis	4 210 510 628 m
Ekscentričnost orbite	0.2
Inklinacija orbite	7 °
Argument periapsis	15 °
Longituda uzlaznog čvora	70 °
Srednja anomalija	3.14 rad (na 0s UV)
Sideralni period	2 215 754 s
	102 d 3 h 29 m 14.2 s
Sinodički period	2 918 346.4 s
Orbitalna brzina	12 186 - 18 279 m/s
	Fizičke karakteristike
Ekvatorijalni polumjer	250 000 m
Ekvatorijalni Opseg	1 570 796 m
Površina	7.8539816×1011 m2
Masa	2.5263314×1021 kg
Standardni gravitacijski parametar	1.6860938×1011 m3/s2
Gustoća	38 599.500 kg/m3
Površinska gravitacija	2.70 m/s2 (0.275 g)
Brzina oslobađanja	1 161.41 m/s
Zvjezdano razdoblje rotacije	1 210 000.0 s
	56 d 0 h 6 m 40 s
Solarni dan	2 665 723.4 s
	123 d 2 h 28 m 43.4 s
Zvjezdana rotacijska brzina	1.2982 m/s
Sinkrona orbita	Izvan sfere utjecaja
Sfera utjecaja	9 646 663.0 m
	Atmosferske karakteristike
Nazočnost atmosfere	No
	Znanstveni faktor
Površina	10
Blatobran	N/A
Bliski svemir	8
Udaljeni svemir	7
Oporavak	7
	↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 Udaljenosti su dane od središta tijela, a ne površine (za razliku od onih u igri). ;

Moho je Kerbolu najbliži planet, analogan planetu Merkur. Svojstvima podsjeća na Dres i Eeloo jer nema ni atmosferu ni prirodne satelite. Od inačice 0.18 više ne rotira sinkrono oko Kerbola.

Orbitalni susret letjelice i planeta otežavaju njegova ponešto nagnuta i ekscentrična orbita, nedostatak atmosfere za atmosfersko kočenje i prirodnih satelita za manevriranje gravitacijskom praćkom.

Porijeklo imena

Moho je dobio ime po Mohorovičićevom diskontinuitetu, granici između Zemljine kore i plašta. Prema opisu u igri, astronomi na Kerbinu smatrali da na njemu ima rijeka i oceana od lave.

Topografija

Boja Mohove površine je u rasponu od svijetlo smeđih planinskih krajeva do tamno smeđih mora. Najviša točka nalazi se na sjevernoj polutci na visini od 6817 m.

Planet je prekriven manjim brojem kratera nego što su to prirodni sateliti Kerbina i Joola, što se objašnjava erozijom koju možda izaziva plimno naprezanje i vulkanske erupcije pri gravitacijskom međudjelovanju s Kerbolom. Erupcije velikih količina lave bi zbog toga bile zaslužne za zaglađivanje smeđih mora.

Na svojim geografskim polovima Moho ima dvije vrlo duboke jame. Sjeverna jama ima dubinu od oko 4.6 km. Kao i kod većine ostalih nebeskih tijela u KSP-u, ovakve se anomalije javljaju zbog pogreške u algoritmu generiranja krajolika na visokim geografskim širinama. Jame su dobile popularni naziv "Moholes" kao reference na istoimeni projekt.

Orbitalne značajke

Sinkrona i semisinkrona orbita oko planeta su nemoguće jer bi zahtijevale visine od 18182.00 km i 11361.44 km, što je izvan Mohove sfere utjecaja.

Referentni sustavi

Vremensko ubrzanje	Minimalna visina
1×	bilo koja
5×	10 000 m
10×	10 000 m
50×	30 000 m
100×	50 000 m
1 000×	100 000 m
10 000×	200 000 m
100 000×	300 000 m

Usporedba sa Sunčevim sustavom

Moho i Merkur slični su po krajoliku punom kratera, nepostojanju prave atmosfere, položaju u svom planetarnom sustavu i nepostojanju prirodnih satelita.

Razlikuju se po boji (Merkur je siv) i po tome što Merkur ima površinska isparavanja vrlo niskog tlaka (10⁻¹³ kPa ≃ 10⁻¹⁵ atm).

Galerija

Topografska karta Mohoa (v0.18.2) napravljena ISA MapSat pluginom.
Uspješno slijetanje na Moho (model prije v0.18). Uočite da se motori još uvijek pregrijavaju.
Sonda zaglavljena u jami na sjevernom polu.
Sonda u prolasku kraj planeta.
Bill Kerman se zabavlja zaglavljen u jami na sjevernom polu.