Difference between revisions of "Duna/pl"

Topograficzna mapa Duny wykonana za pomocą pluginu ISA MapSat.

Duna jest planetą bogatą w żelazo, z dużymi wahaniami w wysokości terenu, co znacznie utrudnia znalezienie dobrego miejsca do lądowania. Lądowanie utrudnia również rzadka atmosfera która nie daje możliwości znacznego hamowania atmosferycznego. Na powierzchni w kilku miejscach znajdują się tzw. "mare" (łac. morze) dające się rozpoznać dzięki ciemniejszemu zabarwieniu powierzchni na wysokości dokładnie 0 m. Są one najlepszymi terenami do lądowania dzięki niskiemu położeniu i gęstszej atmosferze pozwalającej na odrobinę hamowania atmosferycznego. Oba bieguny posiadają bardzo duże pokrywy lodowe - efekt bardzo rzadkiej atmosfery. Centralne regiony układają się w kształt przypominający Europę.

Porównanie atmosfery Duny i Kerbinu

Atmosfera Duny rozpoczyna się na wysokości 14,446 m. Jej gęstość stanowi tylko 20% gęstości atmosfery Kerbinu na wysokości 0 m, i staje się procentowo jeszcze rzadsza na wyższych pułapach.

Podobnie jak atmosfery Eve i Kerbinu, atmosfera Duny zanika wykładniczo wraz ze wzrostem wysokości (współczynnik skali 3 km). Generalnie, ciśnienie atmosferyczne na Dunie na wysokości wyrażonej w metrach to:^[1]

${\displaystyle p_{d}=0.2\ e^{-wysokosc/3000}}$

Spadochrony działają ze zmniejszoną skutecznością, przez co lądowanie z użyciem silników rakietowych jest niezbędne (chyba, że lądownik jest szybowcem, lub jest to sama kapsuła ze spadochronem).