Difference between revisions of "Duna/pl"

Topograficzna mapa Duny wykonana za pomocą pluginu ISA MapSat

Duna jest planetą bogatą w żelazo, z dużymi wahaniami w wysokości terenu, co znacznie utrudnia znalezienie dobrego miejsca do lądowania. Lądowanie utrudnia również rzadka atmosfera która nie daje możliwości znacznego hamowania atmosferycznego (spadochron). Zalecane jest znaczne zwolnienie przed wejściem w atmosfere.

a powierzchni w kilku miejscach znajdują się tzw. "Morza" dające się rozpoznać dzięki ciemniejszemu zabarwieniu powierzchni na wysokości dokładnie 0 m. TSą one najlepszymi terenami do lądowania dzięki niskiemu położeniu pozwalającej na efektywne hamowanie atmosferyczne.

Oba bieguny posiadają bardzo duże pokrywy lodowe - efekt bardzo rzadkiej atmosfery. Centralne regiony układają się w kształt przypominający Europę. Powierzchnia Duny zawiera sporo easter eggów

Porównanie atmosfery Duny i Kerbinu

Atmosfera Duny rozpoczyna się na wysokości 14,446 m. Jej gęstość stanowi tylko 20% gęstości atmosfery Kerbinu na wysokości 0 m, i staje się procentowo jeszcze rzadsza na wyższych pułapach.

Podobnie jak inne atmosfery, atmosfera Duny zanika wykładniczo wraz ze wzrostem wysokości (współczynnik wysokości 3000 m). Generalnie, ciśnienie atmosferyczne na Dunie na wysokości wyrażonej w metrach to:^[1]

${\displaystyle p_{d}=0.2\ e^{-altitude/3000}}$

Spadochrony działają ze zmniejszoną skutecznością, przez co lądowanie z użyciem silników rakietowych jest niezbędne (chyba, że lądownik jest szybowcem, lub jest to sama kapsuła ze spadochronem).

Poniższa tabela pokazuje prędkości na różnych wysokościach Duny. Są to również prędkości, przy której statek powinien poruszać się aby optymalnie wykorzystać paliwo.^[2]